Niek had de verlovingsring al een aantal maanden voordat hij op een knie ging. Alleen zijn ouders wisten dat hij een ring had gekocht. Ik ben met mijn schoonfamilie uiteten geweest voor de verjaardag van mijn schoonmoeder. Hij wist dat ik het leuk zou vinden als er wat familie of vrienden bij zouden zijn op het moment dat hij mij ten huwelijk zou vragen. Hij vond deze gelegenheid dus passend. Hij had zijn stiefvader ingelicht dat hij me na het eten ten huwelijk zou gaan vragen. We gingen na het eten zogenaamd foto’s maken op een leuk bruggetje bij het restaurant. Maar het fotomoment bleek al snel een video-opname van hoe Niek vroeg of ik met hem wilde trouwen. 

Ik kijk terug op een hele leuke ervaring. Hanneke heeft mij geholpen met mijn droomjurk en ik had mijn moeder, schoonmoeder en beste vriendin meegenomen. We werden vriendelijk ontvangen. En ik vond het prettig dat ik op m’n eigen gemak rustig zelf mocht rondsnuffelen tussen de jurken. Ik heb eerder bij een andere bruidszaak gepast. Daar vond ik het erg overweldigend dat iedereen die ik meenam, uiteraard met de beste bedoelingen, met mij mee ging zoeken. Dat maakte de keuze alleen maar lastiger en langdradiger. Hanneke vroeg of ik al wist waar ik naar opzoek was. Uiteindelijk is mijn droomjurk een totaal andere jurk geworden. Hanneke en ik hadden een leuke klik en hebben tijdens het omkleden heel veel gekletst. En Kay was een extra leuke toevoeging; zo’n gezellig lief hondje. Het proosten op de jurk maakte de ervaring helemaal af. En de rest van het verloop van de jurk doorpassen en ophalen etc. is allemaal erg duidelijk aan me uitgelegd. Wat ik ook erg attent en persoonlijk vond, is dat ze me een dag na de bruiloft een bericht stuurden om me te feliciteren.

Ik ken één cliché over het kopen van een trouwjurk. Dat is dat je het als bride to be wel ‘voelt’ als jij je droomjurk aanhebt. En dat is inderdaad waar. Mijn keuze is gevallen op de tweede jurk die ik aantrok. Dat blije gevoel kan ik niet omschrijven, dat voel je gewoon. Alle andere jurken vergeet je dan ook een beetje.

Ik probeerde de pasafspraak zonder verwachtingen in te gaan. Maar ik had de uiteindelijk keuze wel op mijn lijstje staan om in ieder geval te passen. Ik dacht dat mijn keuze dus zou vallen op een ander model, maar daar ben ik dus niet voor gegaan. Wat ik zo mooi vond aan mijn uiteindelijke keuze, is dat ‘ie een beetje sexy en ‘jong’ lijkt. Hij had tule, glitter en kant: alles wat ik zocht. Ik heb de jurk en dit model nooit in films of series voorbij zien komen en de jurk deed me ook niet ergens anders aan denken. Ik vond ‘m persoonlijk wat ‘edgy’ en daar houd ik in de outfits die ik dagelijks aantrek ook wel van.

Zoals ik al aangaf was Feliz Novia de tweede bruidszaak die ik bezocht. En omdat ik vergelijkingsmateriaal had, lette ik (onbewust) op de dingen die ik bij de andere zaak minder prettig vond. Zo vond ik het bij Feliz Novia fijn dat ik de gehele zaak voor mezelf had tijdens het passen. Je bent daardoor minder afgeleid en hebt meer het gevoel dat je ruimte hebt voor je eigen mening en gevoel. Ik vond het ook prettig dat Hanneke mij toelichting gaf over hoe ik het beste naar de collectie
kon kijken. Dus waar welke maten hangen, waar welke merken hangen etc. verder vond ik het prettig dat Hanneke zelf ook veel ervaring had met (het organiseren van) bruiloften, waardoor ze bijvoorbeeld ook tips over fotografen, locaties en zaken voor trouwpakken voor mijn man kon geven. Als je je eenmaal je eigen bruiloft organiseert, ontdek je namelijk een hele (commerciële) wereld van allerlei leveranciers. Dan is het wel fijn dat iemand met kennis jou advies kan geven en het niet bij alleen de jurk stopt

Ik heb van elk moment van de dag intens genoten en zou de hele dag zo overdoen. Het is een cliché dat het zo voorbij is, en dat is ECHT waar. Maar als ik een specifiek moment over zou mogen doen,
dan is dat het feest. Ik heb onze gasten zien genieten, we hadden een goede DJ die onze favoriete nummers draaide, de sfeer goed aanvoelde en een photobooth met cocktailbar. Deze elementen plus
dat de locatie verschillende plekjes had, maakte dat onze gasten lekker ongedwongen zelf konden kiezen wat ze gingen doen. Dat maakte dat alle gasten die echt zin hadden om te dansen er met ons
een knalfeest van hebben gemaakt

Voor de ervaring met het passen van de jurk niet. Op de bruiloft zelf wel een aantal momenten. De avond ervoor toen we gingen slapen voelde ik al wel spanning opkomen. Toen hebben we midden in
de nacht nog met onze ceremoniemeester (want zij vond het ook wel spannend) geappt over hele kleine pietluttige details. Op de dag zelf werd ik ineens heel zenuwachtig voor de first look. Niek zou mij thuis ophalen en daar waren onze ouders en beste vrienden bij. Ik stond bovenaan de trap te wachten toen ik iedereen binnen hoorde komen. Toen gierden (onverwacht) de zenuwen door m’n lijf omdat ik me toen besefte dat de dag ECHT ging beginnen en ik Niek EINDELIJK in zijn trouwpak zou gaan zien. We waren beiden ook wel zenuwachtig voor het moment dat we in onze trouwauto aan kwamen rijden op de locatie waar onze gasten ons verwelkomden. Toen we nadat we een zegen kregen in de kerk, naar het strandje liepen waar de ceremonie was, werd ik ook wel zenuwachtig omdat alle ogen dan op ons gericht zouden zijn.

Dit is ook een cliché, maar dat wil ik wel als gouden tip mee willen geven: geniet van elk moment tijdens de bruiloft. Maar ook van de voorbereidingsmomenten. Zoals dus bijvoorbeeld het uitzoeken
van de trouwjurk en het zoeken naar locaties en ringen etc.